Sicko (do 1945 r. Altenwedel)
Sołectwo Sicko obejmuje swym zasięgiem m. Sicko, Trzebień
Lokalizacja
Sicko niewielka wieś zlokalizowana na zachodzie gminy oddalona od Recza o ok. 3 km. Sąsiednie miejscowości to: od zachodu (2 km) Wapnica gm. Suchań; od północy (2,5 km) Sokoliniec. Wieś położona w pobliżu trasy szybkiego ruchu Szczecin - Bydgoszcz.
Historia
Wieś o metryce średniowiecznej, po raz pierwszy wymieniana w źródłach w 1303 r. jako "willa Wedele". Przypuszczalnie w XIV w. powstał w Sicku kamienny kościół. Od tego okresu do XVII w. w posiadaniu rodu v. Wedel (historyczna nazwa Altewedel). Przez wieś przebiegał historyczny trakt recki.
Przełomowym momentem w historii Sicka była wojna trzydziestoletnia (1618-1648) wieś (do tej pory w księstwie Zachodniopomorskim) została włączona do Brandenburgii. Przypuszczalnie w tym okresie nastąpił także jej rozwój przestrzenny.
W 1650 r. nowym właścicielem został Bogislaw Friedrich v. Damitz natomiast w 1652 r. - Dawid Brunschweig. W 1694 r. Sicko stało się własnością domeny królewskiej. Zawsze była to duża wieś chłopska, nie wymienia się natomiast folwarku.
W 1784 r. liczyła 66 dymów (sołtys, 31 gospodarstw chłopskich, 3 zagrodników, 9 chałupników); działała szkoła, kuźnia, młyn wodny, dom pastora. W pol. XIX w. we wsi działały dwa młyny oraz trzy wiatraki. Przypuszczalnie w tym czasie przebudowano stary kościół, lub na jego miejscu wzniesiono nowy.
Sicko określane było jako wieś bogatych chłopów. Wg spisu z 1939 r. duże gospodarstwa chłopskie liczyły od 37 do 59 ha. Wieś poważnie ucierpiała (podobnie jak wiele innych w regionie) podczas działań wojennych 1945 r. zniszczeniu uległo wiele zabudowań. Po II wojnie światowej Sicko nadal pozostaje wsią rolników indywidualnych. W końcu l. 90 XX w. odbudowano kościół.