Suliborek to średniej wielkości wieś położona ok. 4,5 km na północ od Recza, przy drodze prowadzącej w kierunku Łobza. Sąsiednie miejscowości to: Rybaki (ok. 1 km na zachód), Sulibórz ok. 5 km na płn.-wschód. Wieś położona na wschodnim brzegu Iny (bezpośrednio na zachodnim brzegu leżą Rybaki).
Wieś o metryce średniowiecznej (słowiańskiej), po raz pierwszy wymieniana w źródłach w 1296 r., jako "Sylber" (Silber). W 1452 r. burmistrz Recza Jakub Vorhower nadał cysterkom 18 łanów na Suliborku.Po kasacie zakonu cysterek, ok. 1552 r. wieś stała się własnością domenalną. Z tego okresu pochodzą wzmianki o istnieniu 9-łanowego folwarku, wymienia się także kościół. Pierwszym protestanckim duchownym w Suliborku był Marcin Kramer, ojciec słynnego później na Pomorzu kaznodziei Daniela. Suliborek poważnie ucierpiał podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648).
W 1718 r. Sołtys sprawował niższe sądownictwo i posiadał 4 wolne łany oraz gospodarstwo zagrodnicze. Gospodarstwo sołeckie mieściło się na południowym krańcu wsi i jeszcze w okresie międzywojennym wyróżniało się rozmiarami. W 1774 r. do szkoły uczęszczało 20-30 dzieci. W wyniku separacji gruntów przeprowadzonej w 1828 r. wydzielono działki biegnące od Iny w kierunku Głębokiego i Słutowa. W 2 ćw. XIX na miejscu pierwotnej świątyni wzniesiono nowy kamienno-ceglany kościół (fundacja królewka).
Od pocz. XX w. liczba mieszkańców Suliborka systematycznie malała. Od października 1939 r. we wsi przebywała grupa 30-40 polskich jeńców wojennych ze stalagu II D w Stargardzie; później wbrew Konwencji Genewskiej - zostali oni cywilnymi robotnikami przymusowymi. Wieś poważnie ucierpiała w 1945 r. : walki w okolicy Suliborka trwały od 9.02 do 4.03.1945 r. wieś kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk. Zniszczeniu uległ kościół, liczne zabudowania chłopskie. Po II wojnie światowej wieś zasiedlona głownie repatriantami ze wschodu (rolnicy indywidualni).
Do końca l. 70tych XX w. w Suliborku działała szkoła, czynny był punkt biblioteczny. W 1984 r. wieś liczyła 13 gospodarstw chłopskich. Na przeł. l. 80/90 XX w. funkcjonowała tu ferma krów należąca do PPGR w Reczu, od 1997 r. w rękach prywatnych dzierżawców.
Natalia Ignatowicz
Suliborek
73-210 Recz